قدیمی‌ترین نیروگاه‌ زیست توده در حوالی خرم‌آباد

به گزارش ایسنا، دکتر هادی امیدی‌نسب در کارگاه آموزش انرژی‌های نو و فرصت‌های کارآفرینی که به همت سازمان تجاری‌سازی و فناوری اشتغال دانش‌آموختگان جهاد دانشگاهی استان برگزار شد، اظهار کرد: انرژی‌های نو به دلیل پاک بودن‌شان و بحران انرژی امروزه، مورد توجه قرار گرفته‌اند.

وی اضافه کرد: در کشور طبق سند چشم‌انداز ایران 1404 و نقشه جامع علمی آن، انرژی‌های نو جزء فن‌آوری‌های حوزه «الف» قرار گرفته است و در آینده بکارگیری فارغ‌التحصیلان این رشته‌ها در اولویت بوده و یکی از پردرآمدترین مشاغل محسوب خواهند شد.

امیدی‌نسب خاطرنشان کرد: طبق تعریف سازمان بین‌المللی انرژی‌های نو(IRENA) این انرژی‌ها به زیست توده، زمین گرمایی، بادی، خورشیدی و هیدروژن و پیل سوختی تقسیم می‌شوند.

این مدرس کارآفرینی ادامه داد: برای زیست توده تعاریف مختلف و متنوع مطرح است و در روستایی حوالی شهر خرم‌آباد به نام نیازآباد یکی از قدیمی‌ترین نیروگاه‌های زیست توده وجود دارد که با فضولات دامی آب درون مخزن را گرم می‌کردند.

وی با بیان اینکه در سطح جهان انواع نیروگاه‌های زیست توده به ظرفیت 44 هزار مگاوات نصب شده است، گفت: در سال 2004 این رقم 39 هزار مگاوات بوده و هم اکنون نیروگاه‌های زیست توده یک درصد ظرفیت نصب شده برق دنیا هستند.

امیدی‌نسب با اشاره به انرژی هیدروژن یادآور شد: امروزه هیدروژن را می‌توان از فرآیندهایی همچون الکترولیز آب، رفورمینگ گاز طبیعی و اکسیداسیون جزئی سوخت‌های فسیلی به دست آورد. در حال حاضر بیش از 90 درصد از کل هیدروژن تولیدی در جهان از سوخت‌های فسیلی به دست می‌آید و بیشترین مصرف هیدروژن در صنایع نفت و پالایش است.

این مدرس کارآفرینی با اشاره به انرژی زمین گرمایی بیان کرد: از عمق 12 تا 120 کیلومتری زمین حفاری شده و بخار آب را به روی زمین می‌آورند. نواحی که دارای پتانسیل انرژی زمین گرمایی بوده منطبق بر مناطق آتشفشانی و زلزله خیز جهان هستند.

وی انواع نیروگاه‌های زمین گرمایی را دو نوع با سیال دو فاز و تک‌فاز عنوان کرد و گفت: انرژی باد نیز به عنوان انرژی‌های نو به کار برده می‌شود که توربین‌های بادی انرژی جنبشی را به مکانیکی و سپس الکتریکی تبدیل می‌کنند.

امیدی‌نسب با اشاره به انرژی خورشیدی بیان کرد: این انرژی معادل 10.8*5.1 کیلووات ساعت در سال است که به دلیل بازتاب، تعرق و جذب توسط گازها و ذرات معلق در جو تنها 47 درصد از این انرژی به سطح زمین می‌رسد. انرژی نوری را می‌توان مستقیماً به انرژی الکتریکی تبدیل کرد. به جز نوار شمالی تمامی کشور استعداد استفاده از انرژی خورشیدی را دارند.